پردیس فرهنگی اقامتی کودکان بی سرپرست(دختر7-12سال) با رویکرد روان شناسی محیط

پژوهش حاضر تحت عنوان معماری کودک محور از دیدگاه روانشناسی محیط است، با توجه به اهمیت کاربران هر فضای معماری و عدم توجه و نا آشنا بودن معماران به ویژگی های روانشناختی کاربران خاصی همچون کودکان ،لازم دانسته شد که بینش صحیحی از ادراک آن ها نسبت به فضا و نیاز آن ها به فضاهای معماری ویژه خودشان و تمایل کودکان به ویژگی های گرافیک محیطی خاص همچون : نور ،رنگ و فرم مورد بررسی قرارگرفته شودو طراحی محیطی فیزیکی- روانی به منظور رشد هرچه بهتر جسمی و روانی و پرورش استعدادهای کودکان از ا هداف مدنظر در این تحقیق است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد که درنهایت در این پژوهش تا حدودی با بررسی بازی ونقاشی های کودکان به درک آن ها از محیط خواهیم رسید و رنگ ها وفر م های مورد علاقه آن ها را با توجه به رده سنی و جنسیت آن ها بررسی خواهیم کرد و درنهایت پیشنهاد می گردد که در طراحی ها ی ویژه کودکان به عواملی همچون: ایجاد فضاهای متنوع با توجه به شرایط سنی کودکان برای تخلیه انرژی،استفاده از نور ورنگ های متناسب با روحیات کودکان در نمای داخلی وخارجی ، در نظر گرفتن ضوابط واستانداردهای معماری کودکان وغیره مد نظر قرار گیرد